OGRODOWA. ODCHODZENIE

…i podprowadza
gdzie asfalt się kończy
Adam Ziemianin

tu już nic
nie będzie jak było
choćby się wydawało
że to samo dzikie wino
pnie się po balustradach
domy już nie te same

ażurowe werandy
rozsypują się szybka
po szybce po kawałku
opadają balkony
z serduszek i gwiazdek
dziczeją schody
i ogrody wrastają
w niebo

w oknach wiszą jeszcze
porwane firanki chmur
ale gufrowane ściany
sposobią się do odlotu

tylko grzmot pociągu
wciąż ten sam
przetacza się
nad Ogrodową
jakby wszystko było
po staremu

mój samotny cień
wychodzi z cienia
zielonego niegdyś domu
i błąka się
po świeżym asfalcie

z żelazistym obolem
dzieciństwa pod językiem

 

(Muszyna, wrzesień 2019 roku)