OPOWIEŚCI Z PRZEŁĘCZY

Potknąłem się o kamień nad górskim potokiem.
Wcześniej las zawirował jak wichrowy anioł,
kiedy splata warkocze z mrocznego sitowia,
kiedy w dłoniach unosi gęśle jasnych gazdów.

 

Płoną ptaki Hasiora, płonie niebo zachodem.
Na upłazach, w załomach plotą się same dziwy.
Nad Stawami Spiskimi Baśka z Groniów przystaje
i ze smutku pszczół gwiezdnych kwiaty nocy haftuje.

 

Na Lodowej Przełęczy Kasznicowie zasnęli,
próżnią wiatru dotknięci jak pradawni rycerze.
Świat na poły baśniowy, a na poły zdradliwy.

 

Modlę się z tobą, góro. Słucham w ciszy pacierzy.

 

Żleb Drège’a pułapką, staje czas na kamiennym
dywanie. A ja? Siadam na brzegu szemrzącego
potoku i piszę. Prosty wiersz o przemijaniu.