*** [pamięć o tobie zabrałam wbrew rozsądkowi]

pamięć o tobie zabrałam wbrew rozsądkowi
teraz chodzi i kładzie cień na moim cieniu
gdy nadbałtyckim bulwarem idę późną jesienią

latem nie stać nas było na radykalne decyzje
bo łąka upałem płonęła zlepiały się zapachy 
i skowronek wisiał dzwonkiem nad bruzdami

oskarżeni: łąka upał i skowronek stają teraz
w obronie serca które nie wysusza się tak szybko
jak skóra na łokciach i włosy wydane na słońce