Salome

już wytańczyłam pierścionek

z kwadratowym oczkiem o barwie morza

czarnego, na poddaszu królestwo

rachitycznych przedmiotów.

 

mówisz, że moje włosy są posiwiałe,

a wargi blade. że brzydkie jest

starcze ciało i jałowe jak ziemia,

na którą sypano sól – nie urodzę ci

królewicza – rumianego panicza.

 

czytania nekrologów zdają się nam

ciekawsze od bestiariuszy. permanentna acedia.

co rano rachowanie

pająków na żyrandolu i nadawanie im imion.

 

całymi godzinami umiemy

niedoumierać pomiędzy

termoforem a telewizorem.

 

i tylko z przyzwyczajenia

czasami na srebrnej tacy przynosisz owoc pomelo –

jak świętą głowę.