parabola o ślepcach według mistrza Bruegla

                                             „… ślepy prowadzi ślepego, obydwaj w dół wpadną”

                                                                                                                       Mt. 15,14                  

 

kroczą nieubłaganie – nie marszczy się strumień a irys pojedynczy

ani drgnie

w tafli wody – spójrzcie na tę strzelistość wieżycy kościoła

spójrzcie na ten ich chód!

 

jest ich sześciu – zgadnijcie

których dwóch wykroiłem

z przypowieści Chrystusa – nie zgadujcie co czułem

gdym ich musiał pomnożyć

 

idą oto –

pchły ślepe spróchniałej epoki

poprzez Pede Sainte Anne – już pstryknąłem w nich palcem

jak w kręgle – jednak nie myślą

runąć – wpław przepłyną

 

eony – zakrzykniecie żem skleił wszystkich

w jednej istocie i że jestem

szaleńcem

 

i nie będzie wam lżej

gdy miniecie a oni

przetrwają

 

realistyczni w twardym niedokończonym

upadaniu z owym 

bielmem na oku

z rumieńczykiem idiotów