01.09.2021

Z TEJ ZIEMI

Z tej ziemi
z której macierzanki zapach wsączył się w me włosy
jak różowy dym


Z tej ziemi
cała czułość świata
w wysmukłych trawach
w wierzbowych listkach drży
Z tej ziemi wyrosłem
karmiony pospołu romantyczną gorączką
i piołunem Losu
w mojej krwi płyną gwiazdy których światło boli
do serca przelewa się wolno śpiewam
lecz słowa kaleczę o usta i z tego co było pieśnią
tylko szelest został


Nad doliną Wisły
dzwon kruszy szkło powietrza
i w tej właśnie chwili
myślę że jest takie miejsce
pod namiotem nieba


gdzie mi przez serce płynie wielka rzeka światła


To gwiazdy we krwi rozmawiają językiem ziemi
uczą mnie źródła.


(z tomu Słoneczna noc, Warszawa 1983)

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Jan Strządała, Z TEJ ZIEMI, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...