Czarwaka

Czas był srebrzysty: grudzień. Nad wargami dolin
gasły cicho jak modlitw niespełnionych słowa –
ogrody na wpół smutne a na wpół baśniowe
na wpół rzeźbione w śniegu na wpół w niepokoju.
 

Słyszał dziewcząt śmiech smukły: wracały do domu
ścieżką pośród drzew srebrnych jak pośród lichtarzy –
I mróz kruchą gałązką musnął go po twarzy…
Lecz on milczał on wiedział: wszystko jest z atomów.
 

I stał milcząc. Schylony ponad dolin pięknem
bał się dłonie wyciągnąć – bo nie drzew korony,
nie dziewczęta, nie baśnie – on widział atomy!
 

I stał płacząc. I oczy chciał zasłonić ręką –
lecz ujrzał zamiast ręki, zamiast łez i oczu
krążący w tańcu śmierci popiół
                                                                        popiół
                                                                        popiół…
 

Czarwaka – filozof indyjski (około 600 lat przed Chrystusem), twórca atomizmu.