*** [pan Bernard]

pan Bernard
właściciel starej kamienicy
nigdzie się nie spieszył
„langsam, langsam”
Powtarzał

a tuż obok
ulicą Pocztową
Syrenkami i Trabantami
zasuwało życie

w ogrodzie
gdzie pod dwoma włoskimi orzechami
stały kosze pełne antonówek
wszystko było proste i ciche

można było tam na zawsze
zostać
ale do tego
„trzeba było mieć köpfchen”

Tekst został pozyskany w ramach programu Tarcza dla Literata.