stokrotki i fiołki, ruta, szczegóły drugiego planu

Zawsze jest jakiś ciąg dalszy Ofelio

Niecierpliwie następuje na pięty

Czeka

Nigdy nas nie omija

Nie zostawia samych na pastwę losu

Stosowny dla niego moment trwa

Po tym, który właśnie się wymyka

Gra klarnet wyroku

Zawsze, wszystko i już koniec

Ciąg dalszy nastąpi

Marszczy się skóra werbla

 

Zwykle jest jeszcze jakiś on

Hamlet i szary szron obłędu

Różne warianty tej sytuacji

Inne Ofelie, Laury albo Ewy

Ruta, rumianek i pierwsza stokrotka

Której już pewnie nie pamiętasz

Szczegóły drugiego planu

Przemilczane

Nie wiadomo dokładnie jaki jest ich wpływ

Na przebieg akcji

 

Jedyna jasna i łagodna

Jest dolina

Twojego ciała

Krucha porcelana miłości

[z tomu poetyckiego Dziesięć wierszy dla Grosza (Lublin 2005)]