Pod małą wódkę

Jeszcze parę zim, jeszcze parę wiosen

i na tamten świat z ulgą się wyniosę.

 

Ale wcześniej może z ludźmi się pogodzę

zawrócę po rozum zgubiony gdzieś w drodze.

 

Naprawię ten kurek, który ciekł od zawsze

rozmowy o niczym zmienię na ciekawsze.

 

Może mi się uda, nim zapalą znicze

całe zło o sobie przed sobą wykrzyczeć.

 

Może wyprostuję kręte i zawiłe

żeby znów być taki jakim kiedyś byłem.

 

2000

Tekst został zakupiony w ramach programu Tarcza dla Literatów.