Kierunkowy 44/Ulica Narutowicza

Brudny luty. Brudne miasto. Brudna suterena.
Stara kobieta z zanikami pamięci. Synowa
podaje jajecznicę, bułkę z margaryną i szklankę
szczynowatej herbaty. – Zajrzę po pracy mamusiu.

Brudny garaż. Brudne twarze. Brudne butelki
po winie. Gardła parzą z niedopicia. U babki
migocze żarówka. Z ulicy ścieka ciemne światło
i rozpuszcza się w norze. - Pawełku, uspokój się!

Brudny sznur. Brudne noże i żelazko. Brudne
rozbryzgi krwi na ocynkowanym wiadrze
taborecie stole ścianach i drzwiach. Kopulacja
z trupem. – Dajesz Czarny dajesz!

Nie ma poezji. Jest brud. Tylko.

Tekst został pozyskany w ramach programu Tarcza dla Literata.