Szarża Lekkiej Brygady

Alfred Tennyson
(The Charge of the Light Brigade) 

W skok i w cwał, w skok i w cwał,

W skok w kurzu bitewnym

W dolinę Śmierci oddział gna –

Sześciuset jezdnych.

„Naprzód, Lekka Brygada!

Na działa!” - rozkaz pada

I na złamanie karku gna

Sześciuset jezdnych.

 

„Naprzód, Lekka Brygada!”

Czy ktoś się skrzywił? Skąd!

A jednak żołnierz wiedział:

Ktoś tu popełnił błąd.

Nie wolno racji dochodzić

Ni stawiać pytań zbędnych;

Tylko słuchać i ginąć

Mogło w dolinie Śmierci

Sześciuset jezdnych.

 

Od prawej kanonada,

Od lewej kanonada,

Z przeciwka kanonada,

Huk, że aż ziemia drży.

Pod gradem kul i łusek

Dzielna Lekka Brygada

 

W dolinę Śmierci gnała

W jezdnych sześciuset.

 

Wtem nagich szabel błysk!

Wtem ostrej stali świst!

Na kanonierów w mig

Szaleńczą szarżą natarli.

Zastygł w podziwie świat,

Gdy w dymie, w ogniu z dział

Puściwszy konie w cwał,

Na linie wroga się wdarli.

Już rozgromieni Moskale,

Trup padał gęsto, więc kłusem 

Ruszyli do odwrotu, lecz nie,

Już nie w sześciuset.

 

Od prawej kanonada,

Od lewej kanonada,

Od tyłu kanonada,

Huk, że aż ziemia drży.

Padali konie, ludzie

Pod gradem kul i łusek,

Ścigał ich ogień z dział,

I ostrzał ciągle trwał,

Kiedy od piekła bram

Poszła ze Śmiercią w tan

Resztka z sześciuset.

 

Czy zgaśnie kiedy ich chwała,

Tych, których szarża zuchwała

Wbiła w zdumienie świat?

Nigdy nie stanie piewców

Szarży Lekkiej Brygady,

Co poszła na armaty

W sześciuset jeźdźców.