Nowy Napis Co Tydzień #169 / Żywica

Pewnego dnia wojna się skończy

i wszyscy nareszcie odżyjemy

(o jak wszyscy nareszcie odżyjemy!)

zagoimy się jak rany, odrośniemy

jak kikuty nóg i rąk, jak ten pusty

oczodół, w którym wiecznie ciemno.

Zawołamy umarłych. Po imieniu.

I wszyscy przyjdą. I będą patrzeć tak,

że aż krew skrzepnie jak żywica…

Tymczasem trzymaj się żywego

korzenia głogu (głóg leczy serce),

bo tylko serce zmieści to wszystko,

a rozum nie – odmawia…

 

z tomu Буквар / BookWar (2014–2022)