Nowy Napis Co Tydzień #175 / Tułaczka

Jestem na początku drogi i szczęścia,
dopiero co zebrałem odpowiedni sprzęt,
wodę, namiot oraz grecką wersję Biblii.

Dobiegam do siedemdziesiątego roku
tułaczki, wiatr ociosał mnie ze wszystkich
stron, słońce spaliło, grzechy przyniosły
zawał serca, miłość nie zawsze koiła.

Rozglądam się za prawdą o wszystkim
co jest, i co jeszcze może się zdarzyć.
Idę z dnia na dzień, ze słowa na słowo,
z modlitwy na modlitwę. Dojdę do celu.
Szkoda tylko, że zło jest przy mnie
nocą i dniem, w radości i smutku.

Czy z ciałem i duszą w niebie się ziszczę?
Czy czułość, bez której nie mogę być sobą,
jest wieczna? Pytam, bo wciąż żyję
i chcę żyć. Nie dowierzam temu co płynie
z głośników świata, co osacza nawet
odważnych i pokornych, ufających tajemnicy.

Jestem na początku drogi i szczęścia,
albo na końcu niezasłużonego daru.