Nowy Napis Co Tydzień #207 / Powieść snuta z perspektywy przyszłości

Jakub Rawski poleca tom Jana Rojewskiego Ocalałe 2030.  

Jest to książka warta uwagi z kilku względów. Po pierwsze, wszystkie te wiersze skupiają się w bardzo spójny cykl, mają wspólne motywy, tematy. Tworzą fascynującą powieść poetycką, snutą z perspektywy przyszłości. […] Rojewski pyta nie tyko rzeczy, które po nas zostają. Upomina się o konkretne osoby, wymienione z imienia i nazwiska. […] Pyta o to, jak słowo poetyckie zatrzymuje i przechowuje pamięć o ludziach i przedmiotach.

Więcej informacji na nagraniu:

O książce tak pisze jej wydawca:

Punktem wyjścia są tu sytuacje konkretne, datowane, opisane nazwiskami i nazwami własnymi często autobiograficzne które płynnie przechodzą w rejestry epickie, baśniowe i tragiczne; ludzie zmieniają się w zwierzęta, poeta mówi do nas greką o Achajach, miasto zmienia się w niezmapowany ląd, a w wydarzeniach z pierwszym stron gazet znajdujemy dowody heroizmu i żywej obecności fatum. Do tego nieoczywisty profetyzm: wiersze pisane z roku 2030, retrospektywy z miejsca, które nie istnieje...

Rojewski wydobywa na wierzch ukrytą dziwność codziennego życia, jest to jednak dziwność szczególnego rodzaju: w służbie aktualnego komentarza, podporządkowana potrzebie lepszego, bardziej szczegółowego opisania układów i relacji, w których żyje człowiek nowoczesny.

J. Rojewski, Ocalałe 2030, Fundacja Kontent, Kraków 2022.