11.01.2024

Nowy Napis Co Tydzień #236 / *** (kiedy leżymy bliżej siebie niż nieba)

kiedy leżymy bliżej siebie niż nieba

bo stąd go nie widać

tyle w naszych ciałach błękitu z wysoka

tyle cieni wędrujących po karku

i w miejsce gdzie lubię kłaść głowę

najbardziej na ziemi

bo wtedy od ziemi

najmocniej mnie osłaniasz

od zimna i mgły zaczajonych w kącikach traw

i pod drzewami zmęczonymi staniem

jak zdołał się uchować ten twój kawałek lądu

nietknięty żadną głową

choć przecież musiały tu leżeć

ze swoimi snami

lecz teraz nie śpimy

przytulona do twojej piersi słyszę

jak biegnie do mnie twoje serce

jak uderza w to co urosło w ścianę

jak zamiast kilofa rozbija zwały ciemności

by na chwilę oświetlił nas promień

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Barbara Gruszka-Zych, *** (kiedy leżymy bliżej siebie niż nieba), „Nowy Napis Co Tydzień”, 2024, nr 236

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...