Nowy Napis Co Tydzień #095 / Jestem siostrą w moich siostrach

Moje siostry są we mnie tak głęboko

jak nie odkryte lądy mojej ameryki

które opływam wodą

mają ciemne bardzo ciemne włosy

w moje wpleciono jasne cienie z ich nocy

jesteśmy jedną siostrą w matce

 

Moje siostry kochają w ustach moich radość

i te ciepłe garnki z kipiącymi zupami

od lat jestem ich urojonym dzieckiem

wciąż raczkują po podłodze wśród gałgankowych lalek

do gwiazd

źle wymawiając głoskę er

nie piszą krótkich listów do nikogo

nawet do siebie – zamieszkałych we mnie

i nie mają przyjaciół  pod miękkimi palcami

uparcie czekając na swoich żeglarzy z dalekiego rejsu

po oceanie mojej wyobraźni

 

Nie wiedzą i o tym

że od dawna jestem bardzo złą poetką

która zamiast pisać wysiaduje wiersze

i podobnie jak one czekam na dobry wiersz

 

Jestem siostrą która żyje w moich siostrach

często miewam śmiesznych kochanków

w starych lustrach

platonicznie kocham się w poetach romantyzmu

i jeszcze wielu mężczyznach których unikam

jednak

 

bo dzieli nas ta rzeka nieufności

do wielkich miast na ziemi dokąd biegniemy

z niebem

 

Moje siostry są we mnie tak głęboko

że kiedy czytam sto lat samotności

one płyną pod moją skórą od paznokcibłękitnym bólem

mają wtedy ciemne bardzo ciemne oczy

w moich nieruchomieją chore ściany z krzykiem

potem już jesteśmy dwoma biegunami w matce

Utwory pozyskane zostały w ramach Tarczy dla Literatów.