Czytelnia / Marek Pawlikowski

Marek Pawlikowski (urodzony 31 grudnia 1933 roku w Poznaniu) – endokrynolog, redaktor i poeta.

W latach 1939–1951 mieszkał w Łodzi, gdzie ukończył I Liceum Ogólnokształcące Imienia Mikołaja Kopernika. Studia medyczne odbył na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu-Rokitnicy w latach 1951–1957. Jeszcze będąc studentem, podjął pracę naukową i dydaktyczną.

W roku 1958 powrócił do Łodzi i podjął pracę w Katedrze Endokrynologii (przekształconej później w Instytut Endokrynologii) Akademii Medycznej (obecnie Uniwersytet Medyczny), gdzie przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej. W 1960 uzyskał stopień doktora nauk medycznych, cztery lata później doktora habilitowanego, a w 1985 roku tytuł profesora. W latach 1975–2004 kierował Instytutem Endokrynologii, od 1987 do 1990 roku był rektorem uczelni. Pracował również jako profesor endokrynologii i chorób metabolicznych Uniwersytetu Claude Bernarda w Lyonie we Francji (1992–1993).

Jest autorem i współautorem ponad 300 prac naukowych z zakresu endokrynologii, jak również redaktorem i współautorem kilkunastu książek z tej dziedziny. Uzyskał szereg nagród i wyróżnień za swoją działalność. Uniwersytet Medyczny w Łodzi (2007) i Śląski Uniwersytet Medyczny (2008) wyróżniły go doktoratami honoris causa.

Jest członkiem Unii Polskich Pisarzy Lekarzy, był jej wiceprezesem (1998–2003), a w latach 2003–2013 pełnił funkcję prezesa.

Debiutował jako poeta w 1994 roku wierszami publikowanymi w czasopiśmie „Panaceum”.

Twórczość

Tomiki poezji:

• Rzeka bez powrotu, 1996
• Proporzec Don Kiszota, 2002
• Drabina Jakubowa, 2007
• Wiersze wybrane, 2016

Proza:

• Rozmowy z Baltazarem, 2013
• Zamieć i inne opowiadania, 2017