Czytelnia / Peter Handke
Peter Handke (ur. 6 grudnia 1942 w Griffen) – austriacki pisarz, poeta, dramaturg, publicysta, teoretyk literatury, tłumacz oraz autor słuchowisk radiowych i scenariuszy filmowych. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za 2019 rok.
Alkoholizm ojczyma oraz samobójcza śmierć matki zaważyły na całym jego życiu. Swoje pierwsze teksty literackie pisywał do wydawanego przy szkolnym internacie czasopisma „Fackel”. Debiutował w 1966 krótką powieścią Szerszenie (Die Hornissen). Zdobył sławę, gdy w tym samym roku, gdy w Princeton podczas spotkania Grupy 47, czyli forum dyskusyjnego niemieckich pisarzy i krytyków, zaatakował zebranych zarzucając im intelektualną impotencję. Na początku lat sześćdziesiątych związał się z awangardową literacką grupą „Forum Stadtpark”. Jego wczesna twórczość, zdecydowanie odrzucająca realizm, to przede wszystkim eksperymenty lingwistyczne, w których język traktowany jest jako podstawowe tworzywo artystyczne. Był członkiem oraz założycielem frankfurckiego wydawnictwa Verlag der Autoren. Wydana w 1996 roku jako relacja podróży Podróż zimowa nad Dunaj, Sawę, Morawę i Drinę albo sprawiedliwość dla Serbii (Eine winterliche Reise zu den Flüssen Donau, Save, Morawa und Drina oder Gerechtigkeit für Serbien) wywołała i wywołuje do dziś liczne kontrowersje.
Twórczość:
Proza:
- Krótki list na długie pożegnanie. Pełnia nieszczęścia, Warszawa 1975
- Godzina prawdziwych odczuć. Leworęczna kobieta, Warszawa 1980
- Don Juan, Warszawa 2006
- Pewnej ciemnej nocy wyszedłem z mojego cichego domu, Warszawa 1999
Dramat:
- Konno przez Jezioro Bodeńskie. Podróż w czółnie albo Scenariusz do filmu o wojnie, Kraków 2004
- Kaspar, Wrocław 2009
Źródła:
http://www.encyklopediateatru.pl/autorzy/716/peter-handke
https://pl.wikipedia.org/wiki/Peter_Handke
O twórczości
- Słowo wstępne
- Szkice
- Recenzje