Poeto, z jesiennym ogniem w oczach

Rozbierz mnie
z niepewności tej nocy
z gwiazd nagle zawstydzonych
zdejmij ze mnie
księżyca zuchwałe spojrzenie
i ten wiatr co ciszę rozchyla

a potem dobrze ukryj w wierszu
i czytaj łapczywie
jakbyś chciał mnie zachować
tylko dla siebie
na dni bezlistne
bezptasie
bezsłoneczne

tylko tak na parę chwil
mogę być dla ciebie łąką
której każdy skrawek
uskrzydlą 
pocałunków twych
motyle