B : L

Za to,
że przed moim powrotem
ładnie sprzątasz, niby dom dla lalek
nasz pokój
wietrzysz pościel wyrzucasz
zbyt świeże kwiaty

Za to, że nigdy się nie mylisz
ile cukru aby ożywić
poranną kawę
pamiętasz o dniu urodzin i innych – tylko naszych – dniach
gdy rodziliśmy się – dla siebie – nadzy – krzycząc ze szczęścia
z krzykiem

Za to,
że nawet dotykiem
nie mylisz mnie z tamtym mężczyzną

i tak pięknie, nieomal czule
odgrywasz miłosny spazm

Wiem: to kosztuje Cię więcej
niż młodych kochanków chichoczących
po kątach francuskich fars
i w ogrodach wymyślonych przez Szekspira

Wiem. Nie jesteś już taka młoda
każde kłamstwo rani twarz jak zmarszczka.
Wiem.
Kocham Cię.