23.12.2021

Nowy Napis Co Tydzień #132 / W tej jedynej chwili...

W tej jedynej chwili – pod Gwiazdą Wigilii
Szepnij, moje dzieciństwo, po prostu
To słowo, które przeniosłeś
Przez narodzenie na ziemię
Jednością
Mówienia i znaczenia


Dawniej z tym Imieniem
I z opłatkiem – w stajni, albo u pasieki
Widziałem wieków wieki w oczach koni, krowy
Czekałem rojów kolędy miodowej
Zawsze w niepokoju
Czy zechcą pamiętać
Modlitwę moją
Zwierzęta


Dzieciństwo zagubione – do nich przytulone
Milczysz jak one. Czy będzie wrócone
Przedziwnie naiwne
Choć jak echa echo
Uśmiech uśmiechu. Pamięć przypomnienia


Dzieciństwo – choć raz w roku na Dzień Narodzenia
Podaj słomkę promienia Gwiazdy. Choć cień cienia


Stoję, słucham z wielkim niepokojem
Jak nade mną przemienia się ziemia

Pierwszy tom poety dostępny jest w e-sklepie Instytutu Literatury. 

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Ernest Bryll, W tej jedynej chwili..., „Nowy Napis Co Tydzień”, 2021, nr 132

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...