Czytelnia / Ewa Nawój

Ewa Nawój (ur. w 1956 roku, Busko-Zdrój) – dziennikarka, scenarzystka filmowa, krytyk literacki, poetka i autorka esejów. Absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim i scenariopisarstwa w PWSTTviF w Łodzi. Drukowała również pod pseudonimem Marian Buski. Członkini SDP, SPP, SFP, ZAiKS. Kilkukrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz miasta Warszawy. Współpracuje z Instytutem Adama Mickiewicza.

Była związana z opozycją demokratyczną, a w stanie wojennym z prasą podziemną i radiem (przede wszystkim „Tygodnik Wojenny” i 2 Program Radia „Solidarność). Wydała tom wierszy poza cenzurą – Wiersze i sny (1987), a później zbiór Druga strona (1999).

Publikowała m.in. w „Tygodniku Solidarność”, „Czasie Kultury”, „Pracowni”, „Rzeczpospolitej”, „Akcencie”, „Literaturze”. Redaktorka w dziale kultury „Życia Warszawy”, tygodniku „Panorama” i „Magazynie Literackim”.

Od wielu lat współpracuje z Polskim Radiem (Program 2 PR), autorka m.in. wygłaszanych na antenie felietonów literackich i sztuk w Teatrze Polskiego Radia, a także kalendarium kulturalnego. W 2008 roku pracowała w Filmotece Narodowej w charakterze filmografa.

Od lat 90. pracowała nad scenariuszami do filmów dokumentalnych realizowanych dla TVP. Współautorka scenariuszy do m.in. Hatif (reż. Maria Zmarz-Koczanowicz), Dokąd tak pędzisz Turgulu, Elity czy ogony, Makumba (reż. Michał Ratyński), Siostry Lilpop i ich miłości (nagroda główna na festiwalu filmów polskich w Los Angeles) i Maestro Rodziński (reż. Bożena Garus-Hockuba). Współscenarzystka ok. 100 odcinków serialu Złotopolscy.

Reżyserka dwóch filmów dokumentalnych, w tym Niełatwo być pisarzem (2019) poświęconemu Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich.