Czytelnia / Bohdan Cywiński

Bohdan Cywiński (ur. 19 lipca 1939 w Milanówku) – publicysta, historyk idei, opozycjonista i działacz społeczny, profesor nauk humanistycznych (z wykształcenia historyk literatury i filozof).

Jeden z najważniejszych intelektualistów katolickich ówczesnej Polski, publicystą „Więzi” i redaktorem naczelnym miesięcznika „ZNAK” do 1977 roku (krakowskie środowisko zmusiło go do rezygnacji, po tym jak uczestniczył w głodówce w obronie uwięzionych). W 1971 roku wydał Rodowody niepokornych, które przedstawiały sposoby intelektualnej walki z zaborcami w XIX wieku, a w 1978 (poza cenzurą) książkę „Zatruta humanistyka” (analiza PRL-owskich podręczników). Jako działacz opozycji był współtwórcą między innymi Uniwersytetu Latającego (1977) i Towarzystwa Kursów Naukowych (1978), którego był wykładowcą i rzecznikiem prasowym. W sierpniu 1980 roku został członkiem Komisji Ekspertów przy Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i współredaktorem dokumentów porozumienia sierpniowego. Jeden z inicjatorów tworzenia „Solidarności”, został zastępcą redaktora naczelnego „Tygodnika Solidarność”. W latach 1981–1990 przebywał na emigracji we Włoszech, Szwajcarii i Francji, gdzie organizował pomoc dla opozycji w kraju i wydawał kwartalnik „Widnokrąg”. W wolnej Polsce zajmuje się pracą naukową – jako profesor wykładał w Warszawie (UKSW), Wilnie i Mińsku. Nagradzane prace: „Ogniem próbowane” (t. I: Warszawa 1982, t. II: Rzym–Lublin 1990), „Szańce kultur. Szkice z dziejów narodów Europy Wschodniej”, Warszawa 2013.