Czytelnia / Józef Tischner
Prezbiter katolicki i filozof. Od 1950 roku studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1955 roku przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1955–1957 studiował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po powrocie do Krakowa kontynuował studia na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Równocześnie pracował jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Chrzanowie i parafii św. Kazimierza w Krakowie. W 1963 roku obronił doktorat u profesora Romana Ingardena na UJ. Od 1963 roku wykładał filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym, później na Papieskim Wydziale Teologicznym, a od 1981 w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W 1974 roku habilitował się w ATK. Od 1980 roku wykładał filozofię dramatu w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie oraz filozofię na Wydziale Filologicznym UJ. W 1981 roku pełnił funkcję dziekana na Wydziale Filozoficznym PAT, a od 1985 roku był profesorem nadzwyczajnym tej uczelni. Jednocześnie był współzałożycielem i prezesem Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu. Kawaler Orderu Orła Białego w 1999 roku. Doktor honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie, a także laureat nagród, między innymi Pen Clubu w 1993 roku. Autor wielu książek, w tym dzieł filozoficznych: Filozofia dramatu, Spór o istnienie człowieka oraz szkiców i esejów poświęconych problematyce społecznej, religijnej i filozoficznej: Świat ludzkiej nadziei, Etyka solidarności, Tischner czyta katechizm. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje utwór nawiązujący do tradycji góralskiej gawędy, napisana gwarą podhalańską Historia filozofii po góralsku.
Źródła internetowe:
Twórczość
O twórczości
- Referat
- Szkice
- Recenzje
- Wywiady