Czytelnia / Piotr Müldner-Nieckowski

Piotr Müldner-Nieckowski – pisarz, krytyk literacki, leksykograf, lekarz. Ukończył Akademię Medyczną, Wydział Lekarski w Warszawie (1971). Pracę doktorską z zakresu medycyny obronił w 1982, przez 47 lat pracował jako lekarz internista. Stopień doktora habilitowanego z zakresu językoznawstwa w dziedzinie leksykografii i frazeologii otrzymał w 2010 r. Pracował w Szpitalu Wolskim w Warszawie, był tam także kierownikiem przychodni lekarskiej (1970–1993). Redaktor naczelny Państwowego Zakładu Wydawnictw Lekarskich (1983–86). Od 1974 etatowy pracownik dydaktyczno-naukowy Akademii Medycznej w Warszawie, a od 2001 adiunkt, a następnie profesor na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, kierownik Zakładu Edytorstwa i Krytyki Tekstu oraz tamże pomysłodawca, autor programu, kierownik i wykładowca szkoły redagowania, tj. Podyplomowego Studium Edytorstwa, którego wychowało tysiąc redaktorów literatury. Prowadzi serwisy internetowe poprawnościowy Lekarski Poradnik Językowy (lpj.pl) i słownikowy Frazeologia.pl.

Członek Sekcji Frazeologicznej Komitetu Językoznawstwa PAN. Członek Zespołu Języka w Medycynie Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Przewodniczący Rady Programowej Instytutu Literatury. Członek Rady Programowej Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Podkowie Leśnej. Współpracownik lub członek redakcji licznych czasopism naukowych i literacko-artystycznych. Członek towarzystw naukowych i literackich, m.in. Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Związku Literatów Polskich (do rozwiązania w 1983), współzałożyciel (1989) i wiceprezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w którego oddziale warszawskim prowadzi Warszawską Szkołę Pisania (warsztaty literackie). Członek Pen Clubu.

Twórczość:

Autor ponad tysiąca polskich i przekładanych na języki obce publikacji – książek, felietonów, recenzji, przekładów, wywiadów, opinii, scenariuszy.

Poezja:

• Namiot ośmiu wierszy (1975),
• Ludzki wynalazek (1978),
• Wilgoć (1997),
• Za kobietą tren (2001),
• Opaska gazowa, poemat dyżurny (2004),
• Park (2011),
• Schody (2015),
• Igła (wyd. polsko-bułgarskie 2018),
• Żywica (2021).

Proza:

• Proszę spać (opowiadania 1978),
• Himalaje (powieść 1979),
• Czapki i niewidki (powieść 1980),
• Śpiący w mieście (powieść 1983),
• Diabeł na placu Zbawiciela (powieść 1990, 2021),
• O świni (satyra 1993),
• Jak być czytelnikiem (satyra 1998),
• Nie ma haka na buraka (satyra 1999),
• Poradnik dla chłopców (satyra 1999),
• Raz jeden jedyny. 53 opowiadania z nieustannego stanu w. (2007).

Dramaty:

Piórko (wybór dramatów 2007), ponadto 70 dramatów radiowych (wykaz od 1972 r.: https://lpj.pl/pmn_prace.htm), nadawanych przez Teatr Polskiego Radia, oraz scenariuszy telewizyjnych.

Epistolografia:

Müldner & Jakób. Korespondencja literacka Piotra Müldnera-Nieckowskiego i Lecha M. Jakóba (2010).

Najważniejsze książki naukowe:

• Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego. Pomoc dla piszących (2003, 2022);
• Nowy szkolny słownik frazeologiczny (2004);
• Wielki słownik skrótów i skrótowców (2007);
• Frazeologia poszerzona, studium leksykograficzne (2007);
• Biegański, Kramsztyk i inni, o nowej etyce lekarskiej w Warszawie XIX wieku (2016).

Otrzymał liczne nagrody w konkursach i odznaczenia, m.in. odznakę „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1984), medal im. Janusza Korczaka (1985), nagrodę I stopnia Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową (1990), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2003), Nagrodę im. C.K. Norwida (za poezję, 2012), Nagrodę Polskiego Radia i Telewizji Polskiej za twórczość radiową i telewizyjną „Wielki Splendor” (2013), Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2016).

Źródła drukowane:

Praca zbiorowa: O twórczości literackiej Piotra Müldnera-Nieckowskiego (Wyd. UKSW, Warszawa 2018).

Źródła internetowe:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_M%C3%BCldner-Nieckowski
http://lpj.pl/pmncv.htm
https://www.wnh.uksw.edu.pl/node/251
http://sppwarszawa.pl/czlonkowie/piotr-muldner-nieckowski/