Czytelnia / Bruno Schulz

Bruno Schulz (ur. 12 lipca 1892 w Drohobyczu, zm. 19 listopada 1942 tamże) – polski prozaik żydowskiego pochodzenia, grafik, malarz, rysownik i krytyk literacki.

Zdał maturę z wyróżnieniem w Gimnazjum imienia Franciszka Józefa w Drohobyczu. Jako kierunek studiów wybrał architekturę na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Lwowskiej. Po roku jednak ciężko zachorował na serce i płuca, w wyniku czego przerwał studia. Uczęszczał także do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Uczelni tej również nie ukończył. Przez pewien czas próbował malować portrety na zamówienie oraz zarobić na tece grafik Xięga bałwochwalcza wykonanych na początku lat dwudziestych. W 1922 roku zaprezentował swe dzieła na dwóch wystawach zbiorowych: w warszawskiej „Zachęcie” i w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie. Stałą pracę podjął dopiero jesienią dwa lata później. Został nauczycielem kontraktowym w szkole, którą wcześniej sam ukończył. Początkowo uczył jedynie rysunku, po jakimś czasie prowadził też zajęcia z prac ręcznych, a okresowo nawet z matematyki. W 1933 roku spotkał się z Zofią Nałkowską, co było dla pisarza przełomem w karierze literackiej. Autorka bardzo ciepło przyjęła przywieziony do stolicy rękopis Sklepów cynamonowych i wkrótce pomogła w ich wydaniu. Niemal z dnia na dzień Schulz z anonimowego pisarza stał się w polskim środowisku literackim znaną postacią. Wcześniej zadebiutował w „Wiadomościach Literackich” opowiadaniem Ptaki. Twórczość tego autora porównuje się do modernistycznego ekspresjonizmu Franza Kafki, łączy się ją także z surrealizmem, kreacjonizmem, psychoanalizą. Dorobek artystyczny prozaika jest stosunkowo skromny ilościowo. Składają się na niego dwa tomy opowiadań, a także kilka utworów niewłączonych przez pisarza do pierwodruków wspomnianych zbiorów. Do tego należy dodać niezwykle interesujący zespół listów, wydany w tak zwanej Księdze listów, jak również Szkice krytyczne (głównie recenzje utworów literackich, publikowane na łamach prasy). Niektóre utwory Schulza takie jak opowiadania z początku lat czterdziestych wysłane przez pisarza do kilku czasopism oraz szkice powieści Mesjasz zaginęły.