Czytelnia / Ireneusz Staroń

Ireneusz Staroń (1991) – doktor nauk humanistycznych, badacz literatury polskiej XX i XXI wieku, krytyk literacki, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Afirmator metody bliskiego czytania (close reading) oraz drobiazgowych analiz filologicznych. Autor kilkudziesięciu szkiców oraz recenzji m. in. w „Arcanach”, „Metaforze”, „Nowych Książkach”, „Pamiętniku Literackim”, „Pracach Literackich”, „Toposie” oraz „Twórczości”, a także w tomach zbiorowych. W latach 2012 – 2017 członek redakcji magazynu „Uniwersal.info”. Od 2015 należy do jury Nagrody Literackiej Czterech Kolumn. Wraz z Pauliną Subocz-Białek napisał trzy książki historycznoliterackie: Nadkolory i nadaromaty. Schulz, Mueller, Blecher (2017), Poza mapą. O „Nadberezyńcach” Floriana Czarnyszewicza (2020), a także Nostalgiczną pieśń powrotu. O twórczości Floriana Czarnyszewicza (2020). Monografia Nadkolory i nadaromaty… znalazła się na prestiżowej liście 80. najważniejszych pozycji schulzologicznych kwartalnika „Konteksty” (2019). Zaprezentowano ją na Festiwalu Conrada i wrocławskim Bruno Schulz. Festiwal (oba 2018).

Za książkę Poza mapą… nominowany do Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza (2021). Autor monografii Fuga i rap. O poezji Krzysztofa Koehlera z lat 1986–1998 (2023) oraz powieści Wzgórze Bzów (2023).  

Źródła internetowe:

https://bpc.org.pl/pl/ksiazka/obrazy-boga-w-literaturze-polskiej-xx-i-xxi-wieku%2C228.html