Czytelnia / Andrzej Gnarowski

Andrzej Gnarowski (ur. 1940 w Warszawie) – poeta, krytyk.

Debiutował jako poeta w miesięczniku „Więź” w 1971 roku. Publikował wiersze między innymi w „Tygodniku Kulturalnym”, „Twórczości”, „Kulturze”, Miesięczniku Literackim”, ,,Magazynie Kulturalnym”, „Życiu Literackim”, „Literaturze”, „Poezji”, „Poezji dzisiaj”, „Faktach”, „Kierunkach”, „Tu i Teraz”, „Wiadomościach Kulturalnych”, londyńskiej „Oficynie Poetów i Malarzy”. Jego utwory były także prezentowane na antenie Polskiego Radia.

W latach 1982–1985 związany był z tygodnikiem „Tu i Teraz”, a w latach dziewięćdziesiątych z „Wiadomościami Kulturalnymi”. Od lat współpracuje z „Gazetą Kulturalną”. Publikuje również prace o charakterze krytycznoliterackim.

Jest laureatem wielu konkursów literackich, między innymi Ogólnopolskiego Festiwalu Poezji (1976, 1985), Konfrontacji Poetyckich im. Haliny Poświatowskiej (1979, 1980), Konkursu Poetyckiego im. Jana Śpiewaka (1981, 1982, 1985). Odznaczony Złotą Odznaką Honorową za wkład w rozwój kultury województwa nowosądeckiego, Laurem Poetyckim Międzynarodowej Galicyjskiej Jesieni Literackiej, główną nagrodą Listopada Poetyckiego (2010).

Wydał następujące tomiki poezji: Czas na nieobecność (1980), Infradźwięki (1993), Wiersze wybrane (1998), Za późno (2003), Nie ma takiej miłości (2007), Do końca (2010), TY (2012), Cantata (2016). W przygotowaniu jest wybór wierszy ECCE HOMO – I czas odnaleziony. Wiersze tłumaczone były na kilka języków obcych.

Od wielu lat jest członkiem Związku Literatów Polskich. Były sekretarz zarządu oddziału warszawskiego i członek prezydium zarządu głównego ZLP.

Twórczość:

• Czas na nieobecność (1980)
• Infradźwięki (1993)
• Wiersze wybrane (1998)
• Za późno (2003)
• Nie ma takiej miłości (2007)
• Do końca (2010)
• TY (2012)
• Cantata (2016)