Czytelnia / Bogdan Bartnikowski

Bogdan Bartnikowski (ur. 1932 w Warszawie) – przed wrześniem 1939 roku i w okresie okupacji mieszkał w domu przy ul. Kaliskiej 15. Łącznik-ochotnik w oddziale „Gustawa”. Po upadku Reduty Kaliskiej wywieziony do KL Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 192731). Po wojnie wychowanek Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie. Pilot wojskowy, dziennikarz, prozaik i poeta.

Debiutował w 1961 roku, a pierwszą książkę opublikował pięć lat później. Wydał dwadzieścia trzy książki prozą: opowiadania, powieści, reportaże. Debiutował poetycko w 1999 roku. Utwory Bartnikowskiego były tłumaczone na język rosyjski, ukraiński, czeski, grecki, niemiecki i angielski. W 2012 roku otrzymał Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrana twórczość:

Proza:

• Nad chmurami (1966; opowiadania lotnicze)
• Dzieciństwo w pasiakach (1966; opowiadania o polskich dzieciach w KL Auschwitz-Birkenau)
• Spojrzenie w niebo (1972; opowiadania lotnicze)
• W misji specjalnej (1978; reportaże ze służby polskich żołnierzy w wojskach ONZ na Bliskim Wschodzie)
• Dni długie jak lata (1989; powieść o polskich dzieciach w latach wojny)
• Bardzo blisko ziemi (2013; wspomnienia z lat 1958–1968, gdy autor latał śmigłowcami)

Poezja:

• Strofy jesienne (1999)
• Spotkanie z Nike (2000)
• Ślady (2001)
• Dotknięcie raju (2003)
• Wypalone w pamięci (2012)