Czytelnia / Wojciech Ligęza

Wojciech Ligęza (ur. 24 lipca 1951 w Nowym Sączu) – historyk literatury, krytyk, eseista, wiceprezes oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Krakowie, profesor tytularny na Wydziale Polonistyki UJ, zajmuje się głównie poezją polską XX wieku oraz literaturą emigracyjną.

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim (magisterium napisane pod kierunkiem prof. Kazimierza Wyki); następnie podjął pracę jako asystent w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (zwolniony na skutek represji stanu wojennego). Debiutował w 1975 roku na łamach „Życia Literackiego” (nr 19) recenzją powieści Mariana Pilota Zakaz zwałki. Artykuły i recenzje literackie drukował między innymi w „Odrze” i „Twórczości”. W 1983 roku doktoryzował się na Uniwersytecie Śląskim na podstawie rozprawy Wiersze Wisławy Szymborskiej. Problemy poetyki. W 1984 roku został zatrudniony w Instytucie Polonijnym UJ. W 1985 roku przebywał w Nowym Jorku na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej; rozpoczął tam współpracę z „Przeglądem Polskim”, gdzie w publikował w latach 1985-98 (także pod pseud.: Bronisław Dobrzański). Współpracował też z lokalną prasą krakowską wydawaną poza zasięgiem cenzury (pod pseud. Henryk Flis, Lektor, XX). W 1989 roku w ramach stypendium im. Romerów przebywał w Ottawie, opracowując archiwum Beaty Obertyńskiej. Kontynuując twórczość krytycznoliteracką, drukował artykuły i recenzje między innymi w: „Dekadzie Literackiej”, „PAL. Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, „Tyglu Kultury” oraz „Nowych Książkach”, „Akcencie” i „Kwartalniku Literacko-Artystycznym”. W 1998 roku habilitował się na UJ na podstawie książki Jerozolima i Babilon. Miasta poetów emigracyjnych. W 1999-2002 brał udział w pracach Komitetu Badań Polonii PAN. W październiku 2001 roku przeniósł się do Katedry Historii Literatury Polskiej XX Wieku w Instytucie Polonistyki UJ, w latach 2002-2007 wygłaszał nadto wykłady o literaturze w Studium Literacko-Artystycznym UJ. W 2003 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych, a także nagrodę Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. W 2000 roku wszedł w skład rady redakcyjnej „Archiwum Emigracji” i jury Nagrody „Archiwum Emigracji”, a w 2002 roku został członkiem rady naukowej periodyku „Świat i Słowo”. Od 2011 bierze udział w pracach redakcji „Kontekstów Kultury”, od tego samego roku bierze udział w pracach zespołu redakcyjnego londyńskiego rocznika „Ekspresje”. W latach 2007-2009 był członkiem jury Nagrody Literackiej Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie Jest jurorem Nagrody Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za Granicą, a od 2012 – Nagrody Orfeusz. W 2001 roku został przyjęty do Stowarzyszenia Pisarzy. Wspólnie z Gabrielą Matuszek redaguje serię wydawniczą „Krakowska Biblioteka SPP”… Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011).

Książki:

• Jerozolima i Babilon. Miasta poetów emigracyjnych, Kraków 1998
• Jaśniejsze strony katastrofy. Szkice o twórczości poetów emigracyjnych, Kraków 2001
• O poezji Wisławy Szymborskiej. Świat w stanie korekty, Kraków 2002
• Pod kreską. Teksty z lat 1996-2013, Kraków 2013
• Nieoczywistość. Posłowia, wstępy, szkice, Kraków 2017 

Źródła internetowe:

http://www.sppkrakow.pl/czlonkowie/wojciech-ligeza/
http://www.ppibl.ibl.waw.pl/mediawiki/index.php?title=Wojciech_LIG%C4%98ZA